Maszyny współrzędnościowe

Maszyny współrzędnościowe

Wprowadzenie do przemysłu współczesnych maszyn współrzędnościowych diametralnie usprawniło procesy produkcyjne.
Obecne maszyny pomiarowe są najbardziej uniwersalnymi przyrządami do pomiarów.
Maszyna CMM pozwala na wykonanie w sposób automatyczny wszystkich wymiarów, które występują w przemyśle maszynowym.
Dzięki temu zastępuje wiele innych przyrządów pomiarowych. Stosowana technika komputerowa pozwala na sprawne zaprogramowanie pomiaru. 
Pomiar na maszynie w trybie CNC wpływa na obiektywne wyniki, ponieważ uniezależnia się od wpływu pomiarowca i pełnej
powtarzalności warunków pomiaru takich samych przedmiotów. 

Stosowanie współrzędnościowych maszyn pomiarowych pozwala na pomiar trudno dostępnych obszarów lub praktycznie niemożliwych
do zmierzenia na przykład:

- krzywek płaskich i przestronnych,
- wymiarów, odchyłek kształtu, położenia kurpusów i elementów wewnętrzych,
- kół zębatych,
- narzędzi skrawających,

Współrzędnościowa technika pomiarowa

Podstawową cechą maszyny współrzędnościowej są jej ruchowe elementy, które poruszają się w trzech osiach w X, Y i Z.
Działanie współrzędnościowej techniki pomiarowej polega na tym, że informacja o postaci i wymiarach
poszczególnych elementów mierzonego przedmiotu odbierana jest jako zbiór punktów, które w przestrzennym układzie
współrzędnych, zajmuje środek kulistej końcówki trzpienia pomiarowego stykającego się z powierzchnią mierzonego
przedmiotu. Analizując otrzymane współrzędne punktów oprogramowanie współrzędnościowej maszyny pomiarowej
wyznacza parametry zastępczych 
elementów geometrycznych. Potem przeprowadza obliczenia, których wyniki pozwalają stwierdzić
zgnodność wymiarów mierzonego przedmiotu
z wymaganiami konstrukcyjnymi zapisanymi na rysunku technicznym.

Zastępcze elementy geometryczne można identyfikować opierając się na wynikach pomiarów współrzędnościowych to np: sfera, walec, stożek i torus. 


Parametrami jednoznacznie definiującymi element geometryczny w kartezjańskim
układzie współrzędnych są: punkt określający położenie elementu, wektor określający jego
orientację w przestrzeni, wymiary (promień lub promienie) i kąt